<title type="display">cerndre</title> verb transitiu sieben. [Mehl] auch beuteln. © Günther Haensch i Abadia de Montserrat
<title type="display">cerndre</title> Body INFINITIU cerndre GERUNDI cernent PARTICIPI cernut cernuda cernuts cernudes INDICATIU PRESENT cerno cerns cern cernem cerneu cernen IMPERFET cernia cernies cernia cerníem cerníeu cernien PASSAT cerní cerneres cerné cernérem cernéreu cerneren FUTUR cerndré cerndràs cerndrà cerndrem cerndreu cerndran CONDICIONAL cerndria cerndries cerndria cerndríem cerndríeu cerndrien SUBJUNTIU PRESENT cerni cernis cerni cernem cerneu cernin IMPERFET cernés cernessis cernés cernéssim cernéssiu cernessin IMPERATIU cern cerni cernem cerneu cernin
<title type="display">cerndre</title> verb transitiu [farina] stacciare, abburattare, setacciare, vagliare.
<title type="display">cerndre</title> verb Passar pel sedàs farina o alguna altra substància en pols. Si volem que la farina ens quedi ben fina, l'haurem de cerndre.
<ptr type="DIEC_2nd_ed"/> <title type="display">cerndre</title> Accessory Etimologia: del ll. cĕrnĕre, cretum ‘separar, destriar, comprendre’ 1a font: 1460, Roig Body verb transitiu Passar pel sedàs (farina o qualsevol matèria reduïda a pols).
<title type="display">cerne</title> adjectiu poc freqüent sòlid -a, robust -a, resistent. masculí [del árbol] cor.
<title type="display">cerne</title> Pronúncia: sɛʀn masculí [qui entoure les yeux] ulleres f pl. [auréole] cèrcol. [d’un tronc] cercle, anella f. [d’une contusion] cèrcol, blau. © Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç