Es mostren 594823 resultats

coixària

coixària

coixejar


<title type="display">coixejar</title>

    verb intransitiu
  1. [anar coix] cojear. Coixeja del peu dret, cojea del pie derecho.
  2. [un moble] cojear. La taula coixeja, la mesa cojea.
  3. figuradament [un raonament, etc] cojear, flojear, flaquear.

coixejar

coixejar


<title type="display">coixejar</title>

ranquejar
anar (o caminar) coix
puntejar, coixejar, un cavall, d'una pota (Alc.).
claudicar (ant.). Es diu esp. d'un argument que coixeja, que no conclou.
Compareu: carranquejar


© Manuel Franquesa

coixejar

coixejar

coixejar

coixejar


<title type="display">coixejar</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. coixejar
    1. GERUNDI

    2. coixejant
    1. PARTICIPI

    2. coixejat
    3. coixejada
    4. coixejats
    5. coixejades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. coixejo
      3. coixeges
      4. coixeja
      5. coixegem
      6. coixegeu
      7. coixegen
      1. IMPERFET

      2. coixejava
      3. coixejaves
      4. coixejava
      5. coixejàvem
      6. coixejàveu
      7. coixejaven
      1. PASSAT

      2. coixegí
      3. coixejares
      4. coixejà
      5. coixejàrem
      6. coixejàreu
      7. coixejaren
      1. FUTUR

      2. coixejaré
      3. coixejaràs
      4. coixejarà
      5. coixejarem
      6. coixejareu
      7. coixejaran
      1. CONDICIONAL

      2. coixejaria
      3. coixejaries
      4. coixejaria
      5. coixejaríem
      6. coixejaríeu
      7. coixejarien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. coixegi
      3. coixegis
      4. coixegi
      5. coixegem
      6. coixegeu
      7. coixegin
      1. IMPERFET

      2. coixegés
      3. coixegessis
      4. coixegés
      5. coixegéssim
      6. coixegéssiu
      7. coixegessin
    1. IMPERATIU

    2. coixeja
    3. coixegi
    4. coixegem
    5. coixegeu
    6. coixegin

coixejar

coixejar

coixejar

coixejar

coixejar

coixejar

coixejar

coixejar


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">coixejar</title>

Accessory
Partició sil·làbica: coi_xe_jar
Etimologia: de coix 1a font: s. XV
Body
    verb intransitiu
  1. Anar coix, ésser coix. Coixejar d’un peu, d’una cama.
  2. per analogia Una cadira, una taula, etc., que coixeja.
  3. figuradament Fallar en algun punt. Un text que coixeja.

coixejar

coixejar


<title type="display">coixejar</title>

Pronúncia: kuʃəʒá
    verb intransitiu
  1. [anar coix] boiter, claudiquer. Coixejar del peu dret, boiter du pied droit.
  2. [un moble] être bancal -e. Aquesta cadira coixeja, cette chaise est bancale.
  3. [un vers] être boiteux.
  4. figuradament [un raonament] clocher, être boiteux -euse.

coixejar