Es mostren 594823 resultats

alenament

alenament

alenament

alenament

alenament

alenament

Informació complementària

alenament

alenament

alenar

alenar

alenar

alenar

alenar

alenar

    verb intransitiu
  1. alentar, respirar.
  2. deixar sense alenar [deixar com mort] dejar sin aliento.

alenar

alenar


<title type="display">alenar</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. alenar
    1. GERUNDI

    2. alenant
    1. PARTICIPI

    2. alenat
    3. alenada
    4. alenats
    5. alenades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. aleno
      3. alenes
      4. alena
      5. alenem
      6. aleneu
      7. alenen
      1. IMPERFET

      2. alenava
      3. alenaves
      4. alenava
      5. alenàvem
      6. alenàveu
      7. alenaven
      1. PASSAT

      2. alení
      3. alenares
      4. alenà
      5. alenàrem
      6. alenàreu
      7. alenaren
      1. FUTUR

      2. alenaré
      3. alenaràs
      4. alenarà
      5. alenarem
      6. alenareu
      7. alenaran
      1. CONDICIONAL

      2. alenaria
      3. alenaries
      4. alenaria
      5. alenaríem
      6. alenaríeu
      7. alenarien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. aleni
      3. alenis
      4. aleni
      5. alenem
      6. aleneu
      7. alenin
      1. IMPERFET

      2. alenés
      3. alenessis
      4. alenés
      5. alenéssim
      6. alenéssiu
      7. alenessin
    1. IMPERATIU

    2. alena
    3. aleni
    4. alenem
    5. aleneu
    6. alenin

alenar

alenar

alenar

alenar


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">alenar</title>

Accessory
Etimologia: del ll. vg. *alenare, metàtesi del ll. cl. anhēlare, íd. 1a font: s. XIII
Body
    verb intransitiu
  1. Exhalar o tirar l’alè. Va alenar damunt el malalt per guarir-lo.
  2. per extensió Respirar. Encara el sento alenar: és viu.
  3. deixar algú sense alenar Deixar-lo mort, com mort.

alenar