Es mostren 594823 resultats

anorreament


<title type="display">anorreament</title>

extermini (→)
destrucció (→)
nirvana, anorreament beatífic de la individualitat com a última etapa en el procés de purificació, segons la doctrina budista. També s'usa en sentit figurat.


© Manuel Franquesa

anorreament

anorreament

anorreament

anorreament

anorreament

anorreament

anorreament

anorreament

anorreament

anorrear

anorrear

anorrear


<title type="display">anorrear</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. anorrear
    1. GERUNDI

    2. anorreant
    1. PARTICIPI

    2. anorreat
    3. anorreada
    4. anorreats
    5. anorreades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. anorreo
      3. anorrees
      4. anorrea
      5. anorreem
      6. anorreeu
      7. anorreen
      1. IMPERFET

      2. anorreava
      3. anorreaves
      4. anorreava
      5. anorreàvem
      6. anorreàveu
      7. anorreaven
      1. PASSAT

      2. anorreí
      3. anorreares
      4. anorreà
      5. anorreàrem
      6. anorreàreu
      7. anorrearen
      1. FUTUR

      2. anorrearé
      3. anorrearàs
      4. anorrearà
      5. anorrearem
      6. anorreareu
      7. anorrearan
      1. CONDICIONAL

      2. anorrearia
      3. anorrearies
      4. anorrearia
      5. anorrearíem
      6. anorrearíeu
      7. anorrearien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. anorreï
      3. anorreïs
      4. anorreï
      5. anorreem
      6. anorreeu
      7. anorreïn
      1. IMPERFET

      2. anorreés
      3. anorreessis
      4. anorreés
      5. anorreéssim
      6. anorreéssiu
      7. anorreessin
    1. IMPERATIU

    2. anorrea
    3. anorreï
    4. anorreem
    5. anorreeu
    6. anorreïn

anorrear

anorrear

anorrear

anorrear

anorrear