<ptr type="DIEC_2nd_ed"/> <title type="display">arremorament</title> Accessory Etimologia: de arremorar Body masculí Acció d’arremorar o d’arremorar-se; l’efecte.
<title type="display">arremorar</title> verb transitiu aufwiegeln. verb reflexiu sich auflehnen. © Günther Haensch i Abadia de Montserrat
<title type="display">arremorar</title> Body INFINITIU arremorar GERUNDI arremorant PARTICIPI arremorat arremorada arremorats arremorades INDICATIU PRESENT arremoro arremores arremora arremorem arremoreu arremoren IMPERFET arremorava arremoraves arremorava arremoràvem arremoràveu arremoraven PASSAT arremorí arremorares arremorà arremoràrem arremoràreu arremoraren FUTUR arremoraré arremoraràs arremorarà arremorarem arremorareu arremoraran CONDICIONAL arremoraria arremoraries arremoraria arremoraríem arremoraríeu arremorarien SUBJUNTIU PRESENT arremori arremoris arremori arremorem arremoreu arremorin IMPERFET arremorés arremoressis arremorés arremoréssim arremoréssiu arremoressin IMPERATIU arremora arremori arremorem arremoreu arremorin
<title type="display">arremorar</title> verb transitiu [avalotar] alborotar, sublevar, amotinar, agitar. verb pronominal [avalotar-se] alborotarse, sublevarse, amotinarse.
<title type="display">arremorar</title> Pronúncia: ərəmuɾá verb transitiu to stir up, incite to rebel. verb pronominal to riot.
<ptr type="DIEC_2nd_ed"/> <title type="display">arremorar</title> Accessory Etimologia: de remor Body verb transitiu Avalotar, excitar al tumult, a la revolta, etc. pronominal Avalotar-se, alçar-se, tumultuàriament.