Es mostren 594815 resultats

atabalar

atabalar

    verb transitiu
  1. (jemandem) auf die Nerven gehen.
  2. [jemanden] verwirren oder durcheinander bringen.
  3. estic ben atabalat ich bin ganz durcheinander.
  4. verb reflexiu
  5. verwirrt werden, den Kopf verlieren.

© Günther Haensch i Abadia de Montserrat

atabalar

atabalar

atabalar

verb transitiu [amb sorolls] frastornare, rintronare, sbalordire, intontire, assordare, stordire. || fig [confondre] turbare, stordire, conturbare, confondere.

verb pronominal rimanere attonito -a, confondersi, sbigottirsi, rimanere sconcertato -a.

atabalar

atabalar

atabalar

Pronúncia: ətəβəlá
    verb transitiu
  1. [amb soroll] étourdir, abrutir, assourdir, fatiguer, harceler.
    1. casser la tête, déchirer, crever, rompre le tympan.
    2. incommoder, importuner.
  2. figuradament [desconcertar] ahurir, abasourdir, stupéfier, sidérer, déconcerter, décontenancer, démonter, troubler, confondre, assommer, faire tourner en bourrique, faire tourner la tête, rendre dingue fam.
  3. verb pronominal
  4. se troubler, se démonter, se décontenancer, s'embrouiller, perdre la tête, être stupéfait -e, être étourdi -e, se tourmenter, s'affliger, s'inquiéter, s'en faire fam.

atabalar

atabalar

atabalar

Body
    1. INFINITIU

    2. atabalar
    1. GERUNDI

    2. atabalant
    1. PARTICIPI

    2. atabalat
    3. atabalada
    4. atabalats
    5. atabalades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. atabalo
      3. atabales
      4. atabala
      5. atabalem
      6. atabaleu
      7. atabalen
      1. IMPERFET

      2. atabalava
      3. atabalaves
      4. atabalava
      5. atabalàvem
      6. atabalàveu
      7. atabalaven
      1. PASSAT

      2. atabalí
      3. atabalares
      4. atabalà
      5. atabalàrem
      6. atabalàreu
      7. atabalaren
      1. FUTUR

      2. atabalaré
      3. atabalaràs
      4. atabalarà
      5. atabalarem
      6. atabalareu
      7. atabalaran
      1. CONDICIONAL

      2. atabalaria
      3. atabalaries
      4. atabalaria
      5. atabalaríem
      6. atabalaríeu
      7. atabalarien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. atabali
      3. atabalis
      4. atabali
      5. atabalem
      6. atabaleu
      7. atabalin
      1. IMPERFET

      2. atabalés
      3. atabalessis
      4. atabalés
      5. atabaléssim
      6. atabaléssiu
      7. atabalessin
    1. IMPERATIU

    2. atabala
    3. atabali
    4. atabalem
    5. atabaleu
    6. atabalin

atabalar

atabalar

atabalar

  1. Fatigar el cervell, marejar, amb sorolls.
    atordir
    atribolar (≠ tribular). No em diguis res, no m'atribolis, que encara ho faré més malament.
    atracallar, atabalar, desconcertar algú amb renys, retrets, burles, etc.
    atorrollar. Em va fer tantes preguntes, que em va atorrollar.
    escalfar el cap
    marejar (fig.)
    posar (a algú) un cap com un tabal (o com uns tres quartans)
  2. (atabalar-se pron.)
    perdre el cap
    perdre la carta de navegar
    esborneiar-se, perdre l'esma a causa d'un espant, d'una emoció forta, etc.
    atordir.

© Manuel Franquesa

atabalar

atabalar

atabalar

    verb transitiu
  1. [amb sorolls] marear, aturdir, atolondrar. Atabala els seus fills a crits, marea a sus hijos a gritos.
  2. figuradament [confondre, torbar] marear, aturdir, atolondrar. M'han atabalat a preguntes, me han mareado a preguntas.
  3. verb pronominal
  4. atolondrarse, aturdirse. S'atabala per qualsevol cosa, se atolondra por cualquier cosa.

atabalar

atabalar

atabalar

Pronúncia: ətəβəlá
    verb transitiu
  1. to bewilder, baffle, disconcert.
  2. to stun, daze.
  3. figuradament to annoy, upset, disturb.
  4. verb pronominal
  5. to get confused.

atabalar

atabalar

atabalar

    verb
  1. Marejar i cansar amb sorolls. El trànsit d'alguns carrers sovint ens atabala.
  2. Fer que una persona no tingui el cap clar, que no sàpiga què ha de fer o dir, que se li confonguin les idees. Els exàmens atabalen alguns alumnes. La primera vegada que condueixen un cotxe, moltes persones s'atabalen.
atabalador, atabalament

atabalar

atabalar

atabalar

Accessory
Etimologia: de tabal 1a font: 1803, DEst.
Body
    verb
  1. transitiu Fatigar el cervell, marejar, amb sorolls. Atabalar la gent a crits.
  2. figuradament
    1. transitiu Atorrollar. M’han atabalat a preguntes.
    2. pronominal S’atabala quan li presenten algú.

atabalar

atabalear

atabalear

    verb intransitiu
  1. [el caballo] martellejar, tamborinar.
  2. [tamborilear] tabalejar.

atabalear