Es mostren 594823 resultats

atuïment

atuïment

atuir

atuir

atuir


<title type="display">atuir</title>

Pronúncia: ətuí
    verb transitiu
  1. [persona] to knock down.
  2. [d’una malaltia, dolor, etc.] to prostrate, lay low.
  3. figuradament to depress, sadden, discourage.

atuir

atuir

atuir

    verb transitiu
  1. [deixar com mort] dejar exánime (o inánime), dejar como muerto.
  2. figuradament abatir, anonadar, abrumar, hundir. Les desgràcies el deixaren atuït, las desgracias lo dejaron abatido.

atuir

atuir


<title type="display">atuir</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. atuir
    1. GERUNDI

    2. atuint
    1. PARTICIPI

    2. atuït
    3. atuïda
    4. atuïts
    5. atuïdes
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. atueixo
      3. atueixes
      4. atueix
      5. atuïm
      6. atuïu
      7. atueixen
      1. IMPERFET

      2. atuïa
      3. atuïes
      4. atuïa
      5. atuíem
      6. atuíeu
      7. atuïen
      1. PASSAT

      2. atuí
      3. atuïres
      4. atuí
      5. atuírem
      6. atuíreu
      7. atuïren
      1. FUTUR

      2. atuiré
      3. atuiràs
      4. atuirà
      5. atuirem
      6. atuireu
      7. atuiran
      1. CONDICIONAL

      2. atuiria
      3. atuiries
      4. atuiria
      5. atuiríem
      6. atuiríeu
      7. atuirien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. atueixi
      3. atueixis
      4. atueixi
      5. atuïm
      6. atuïu
      7. atueixin
      1. IMPERFET

      2. atuís
      3. atuïssis
      4. atuís
      5. atuíssim
      6. atuíssiu
      7. atuïssin
    1. IMPERATIU

    2. atueix
    3. atueixi
    4. atuïm
    5. atuïu
    6. atueixin

atuir

atuir


<title type="display">atuir</title>

Pronúncia: ətuí
verb transitiu [deixar com mort] étourdir, sonner, assommer, laisser pour mort -e.
figuradament battre, épuiser, faire perdre courage.

atuir

atuir


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">atuir</title>

Accessory
Partició sil·làbica: a_tu_ir
Etimologia: d’origen incert, probablement d’un ant. *atoir o *atoar, i aquest, reducció de atovar, var. de atalbar ‘estabornir, atabalar’, der. de l’àr. at-talb ‘pèrdua, ruïna’ 1a font: 1803, DEst.
Body
    verb transitiu
  1. Deixar com mort. Feia por, perquè van atuir el lladregot a cops de roc, però quan va arribar el metge ja caminava.
  2. figuradament Aquella calamitat el deixà atuït.

atuir

atuir

atuir

atuir

<title type="display">atuir</title>

[! Conjugació: algunes formes s'escriuen amb dièresi]
verb Deixar algú com si estigués mort. Un cop fort al cap atueix la persona i li fa perdre els sentits.

atuir

atuir

atuir