Es mostren 594823 resultats

testificante

testificante

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar

testificar


<title type="display">testificar</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. testificar
    1. GERUNDI

    2. testificant
    1. PARTICIPI

    2. testificat
    3. testificada
    4. testificats
    5. testificades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. testifico
      3. testifiques
      4. testifica
      5. testifiquem
      6. testifiqueu
      7. testifiquen
      1. IMPERFET

      2. testificava
      3. testificaves
      4. testificava
      5. testificàvem
      6. testificàveu
      7. testificaven
      1. PASSAT

      2. testifiquí
      3. testificares
      4. testificà
      5. testificàrem
      6. testificàreu
      7. testificaren
      1. FUTUR

      2. testificaré
      3. testificaràs
      4. testificarà
      5. testificarem
      6. testificareu
      7. testificaran
      1. CONDICIONAL

      2. testificaria
      3. testificaries
      4. testificaria
      5. testificaríem
      6. testificaríeu
      7. testificarien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. testifiqui
      3. testifiquis
      4. testifiqui
      5. testifiquem
      6. testifiqueu
      7. testifiquin
      1. IMPERFET

      2. testifiqués
      3. testifiquessis
      4. testifiqués
      5. testifiquéssim
      6. testifiquéssiu
      7. testifiquessin
    1. IMPERATIU

    2. testifica
    3. testifiqui
    4. testifiquem
    5. testifiqueu
    6. testifiquin

testificar

testificar

testificar

testificar

<title type="display">testificar</title>

    [! Conjugació: amb QU davant E, I]
    verb
  1. Declarar com a testimoni en un judici. Les persones cridades a testificar han de dir la veritat.
  2. Provar una cosa amb testimonis o documents autèntics. Hi ha pel·lícules que testifiquen que el 1945 es van tirar dues bombes atòmiques sobre ciutats japoneses.

testificar

testificar


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">testificar</title>

Accessory
Compareu: testimoniar
Etimologia: del ll. testificari, íd. 1a font: s. XIV, Metge
Body
    verb transitiu
  1. Declarar com a testimoni. Un assistent a la reunió va testificar que aquella imputació era completament gratuïta.
  2. Provar una cosa valent-se de testimonis o de documents autèntics. Has de testificar que ets l’hereu universal del difunt. Sense documents no podem testificar aquest fet.

testificar