Es mostren 594823 resultats

trasbordador
-ra

trasbordador
-ra

trasbordar

trascamar

trascamar

verb intransitiu andar, dar un paso, mover las piernas. Amb aquelles faldilles, no s'hi podia trascamar, con aquella falda, no se podía dar un paso.

trascamar

trascamar


<title type="display">trascamar</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. trascamar
    1. GERUNDI

    2. trascamant
    1. PARTICIPI

    2. trascamat
    3. trascamada
    4. trascamats
    5. trascamades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. trascamo
      3. trascames
      4. trascama
      5. trascamem
      6. trascameu
      7. trascamen
      1. IMPERFET

      2. trascamava
      3. trascamaves
      4. trascamava
      5. trascamàvem
      6. trascamàveu
      7. trascamaven
      1. PASSAT

      2. trascamí
      3. trascamares
      4. trascamà
      5. trascamàrem
      6. trascamàreu
      7. trascamaren
      1. FUTUR

      2. trascamaré
      3. trascamaràs
      4. trascamarà
      5. trascamarem
      6. trascamareu
      7. trascamaran
      1. CONDICIONAL

      2. trascamaria
      3. trascamaries
      4. trascamaria
      5. trascamaríem
      6. trascamaríeu
      7. trascamarien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. trascami
      3. trascamis
      4. trascami
      5. trascamem
      6. trascameu
      7. trascamin
      1. IMPERFET

      2. trascamés
      3. trascamessis
      4. trascamés
      5. trascaméssim
      6. trascaméssiu
      7. trascamessin
    1. IMPERATIU

    2. trascama
    3. trascami
    4. trascamem
    5. trascameu
    6. trascamin

trascamar

trascamar

trascamar

trascamar

trascamar

trascamar

trascamar

trascamar

trascamar

Informació complementària

trascantó

trascantó