Es mostren 594823 resultats

truncar

truncar

truncar


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">truncar</title>

Accessory
Homòfon: troncar
Compareu: estroncar, troncar
Etimologia: del ll. truncare, íd., der. de truncus ‘tronc’ 1a font: 1803, DEst.
Body
    verb transitiu
    1. Separar tallant, especialment l’acabament, la cúspide. Truncar un tub.
    2. truncar un con (o una piràmide, o un prisma) geometria Tallar un con, una piràmide, un prisma, mitjançant un pla, per a obtenir-ne un tronc.
  1. figuradament
    1. Truncar la mort una existència.
    2. truncar una frase Deixar-la sense acabar.
  2. informàtica Limitar la longitud d’una cadena segons un criteri determinat (per exemple, el manteniment d’una longitud prefixada, correntment la del mot o registre).

truncar

truncar

truncar

truncar

truncar

truncar

<title type="display">truncar</title>

[! Conjugació: amb QU davant E, I]
verb Tallar l'extrem d'alguna cosa. Truncar una frase és deixar-la inacabada. També diem que es trunca la vida d'una persona quan mor inesperadament.

truncar

truncar


<title type="display">truncar</title>

    verb transitiu
  1. abschneiden, kürzen.
  2. verstümmeln.
  3. abstumpfen.
  4. truncar una frase einen Satz unbeendet lassen.
    • mitten im Satz abbrechen.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat

truncar

truncar

truncar

truncat

truncat

truncat
-ada

truncat

    adjectiu
  1. truncado -da, trunco -ca.
  2. geometria truncado -da.

truncat
-ada