Es mostren 594823 resultats

urgeschichtlich

urgeschichtlich

Urgestein

Urgestein

urgir

urgir

urgir


<title type="display">urgir</title>

Pronúncia: urʒí
verb intransitiu [ésser urgent] être urgent -e, presser. L'assumpte urgeix, l'affaire presse. M'urgeix el vestit, j'ai besoin du costume tout de suite.

urgir

urgir


<title type="display">urgir</title>

    verb intransitiu
  1. urgir, ésser urgent, córrer pressa. Urge una solución inmediata, urgeix una solució immediata. Me urge mucho, em corre molta pressa. Una cosa que urge, una cosa que urgeix (o que és urgent).
  2. dret [una ley] obligar.
  3. verb transitiu
  4. instar, apressar. El parlamento urgió al gobierno para que..., el parlament instà el govern perquè...

urgir

urgir


<title type="display">urgir</title>

Pronúncia: urʒí
    verb intransitiu
  1. to be urgent, be pressing.
  2. és una cosa que urgeix it’s something urgent.
  3. m’urgeix fer-ho I (must \ have to) do it at once.

urgir

urgir


<title type="display">urgir</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. urgir
    1. GERUNDI

    2. urgint
    1. PARTICIPI

    2. urgit
    3. urgida
    4. urgits
    5. urgides
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. urgeixo
      3. urgeixes
      4. urgeix
      5. urgim
      6. urgiu
      7. urgeixen
      1. IMPERFET

      2. urgia
      3. urgies
      4. urgia
      5. urgíem
      6. urgíeu
      7. urgien
      1. PASSAT

      2. urgí
      3. urgires
      4. urgí
      5. urgírem
      6. urgíreu
      7. urgiren
      1. FUTUR

      2. urgiré
      3. urgiràs
      4. urgirà
      5. urgirem
      6. urgireu
      7. urgiran
      1. CONDICIONAL

      2. urgiria
      3. urgiries
      4. urgiria
      5. urgiríem
      6. urgiríeu
      7. urgirien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. urgeixi
      3. urgeixis
      4. urgeixi
      5. urgim
      6. urgiu
      7. urgeixin
      1. IMPERFET

      2. urgís
      3. urgissis
      4. urgís
      5. urgíssim
      6. urgíssiu
      7. urgissin
    1. IMPERATIU

    2. urgeix
    3. urgeixi
    4. urgim
    5. urgiu
    6. urgeixin

urgir

urgir

urgir

urgir


<title type="display">urgir</title>

    verb intransitiu
  1. drängen, eilen, dringend (oder eilig) sein.
  2. els urgia un metge sie brauchten dringend einen Arzt.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat

urgir

urgir

urgir