Es mostren 594823 resultats

balbotejar

balbotejar

    verb intransitiu
  1. [com els nens] balbucear.
  2. verb transitiu
  3. [les paraules] balbucear, balbucir.

balbotejar

balbotejar

balbotejar

balbotejar

balbotejar

balbotejar

balbotejar

balbotejar


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">balbotejar</title>

Accessory
Etimologia: de balb 1a font: s. XIV, Eiximenis
Body
    verb
  1. intransitiu Parlar amb una pronunciació imperfecta i vacil·lant, especialment l’infant quan aprèn a parlar. Encara no es pot dir que parli: només balboteja.
  2. transitiu Pronunciar (les paraules) balbotejant. Balboteja quatres frases en francès.

balbotejar

balbotejar

balbotejar

balbuç
-a

balbuç
-a

balbuç
-a

balbuç
-a

balbuç

balbuç

balbuç
-a

balbuç
-a