impugnar

Accessory
Etimologia: del ll. impugnare ‘impugnar, combatre’ 1a font: s. XIV, Eiximenis
Body
    verb transitiu
  1. Combatre, refutar. És una veritat que no pot ésser impugnada. Impugnar una opinió.
  2. dret Fer una impugnació.