inspirar

Accessory
Etimologia: del ll. inspirare, íd. 1a font: s. XIV, Llull
Body
    verb
  1. transitiu fisiologia Fer entrar aire als pulmons.
  2. transitiu Fer concebre a algú un determinat sentiment. Aquella dona li inspira un gran amor. La seva generositat inspira simpatia.
    1. transitiu Il·luminar Déu l’enteniment, moure la voluntat d’algú.
    2. transitiu especialment Bíblia Infondre Déu en l’ànim de l’hagiògraf una influència particular per tal que l’obra escrita sigui expressió de la veritat revelada.
    3. transitiu Fer que algú concebi una idea, un propòsit, suggerir. Li va inspirar la idea de fer-ho.
    4. transitiu Fer concebre, sorgir, una creació intel·lectual. L’espectacle de l’incendi li inspirà un poema.
    5. transitiu Exercir una influència estimuladora sobre l’intel·lecte. Aquell ambient m’inspira.
    6. pronominal S’inspirava amb la contemplació del paisatge.