autoriser

Pronúncia: ɔtɔʀize
    verb transitiu
  1. autoritzar, donar autoritat a. Autoriser un ambassadeur, autoritzar un ambaixador.
  2. literàriament justificar. Autoriser une injustice, justificar una injustícia.
  3. autoritzar, permetre, donar permís a, allerar. Autoriser une vente, autoritzar una venda. Je vous y autorise, us dono (teniu el meu) permís. Cette victoire autorise un nouvel espoir, aquesta victòria permet noves esperances.
  4. si vous m’y autorisez... si m’ho permeteu (si m’ho permet)...
  5. verb pronominal
  6. permetre’s, concedir-se. Il s’est autorisé un peu de repos, s’ha permès un petit descans.
  7. [de] basar-se en, fonamentar-se en, valer-se de. Ils connaissent leurs privilèges et s’en autorisent très souvent, coneixen els seus privilegis i se’n valen molt sovint.
  8. je m’autorise de votre bienveillance pour... confio en (o espero de) la vostra (o seva) benevolència per...



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç