Pronúncia: balɑ̃se
-
verb transitiu
- balancejar, balançar.
-
figuradament i familiarment [jeter]
engegar, llançar, tirar.
Ils balançaient des pierres par la fenêtre, tiraven pedres per la finestra .
• [renvoyer] despatxar, engegar, acomiadar. -
figuradament
sospesar.
• fer el balanç.
verb intransitiu
- balancejar, bransolejar.
- figuradament oscil·lar, vacil·lar, hesitar. verb pronominal
- gronxar-se.
- balancejar-se, brandar intr.
- s’en balancer familiarment rifar-se’n (o fotre-se’n).
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç