Pronúncia: ʃagʀɛ̃ -in
-
adjectiu
- trist -a, moix -a. Avoir l’air chagrin, tenir l’aire trist (o fer cara trista). Elle était d’humeur chagrine, estava trista (o entristida). Un esprit chagrin, una persona (o una ànima) trista.
- apesarat -ada, afligit -ida, contristat -ada.
- disgustat -ada, amargat -ada.
Vegeu també:
chagrin1
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç