chardon

Pronúncia: ʃaʀdɔ̃
    masculí
  1. botànica card.
    1. assotacrist.
    2. cardigassa f.
  2. [au sommet d’un mur] punxes f pl.
  3. chardon à foulon botànica cardot paraire (o escardot).
    1. chardon béni card sant.
    2. chardon bleu card panical (o espinacal, o panical) [dels Alps].
    3. chardon doré cardot [carlina].
    4. chardon étoilé card estrellat (o obriülls, o candells, o floravia f, o narrioles, o blanquielles f pl).
    5. chardon Marie cardot (o card gallofer).
    6. chardon-roland (ou roulant) espinacal (o panical, o card panical).
  4. être aimable comme un chardon figuradament i despectivament ésser com un card (o com un cardot, o com un cactus) [poc amable].



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç