Pronúncia: ʃɛf
-
masculí
- cap [persona principal]. Le chef de l’État, el cap de l’Estat. Un chef d’entreprise, un cap d’empresa. Le chef de production, el cap de producció. Un chef d’atelier, un cap de taller.
- dret càrrec, objecte principal [d’una acusació].
-
antigament
cap, testa f.
• capítol, article [part d’una exposició]. -
au premier chef
en alt grau.
• primer de tot (o en primera instància). - chef de chœur director de cor.
- chef de cuisine xef.
- chef de famille cap de família (o de casa).
-
chef de file
capdavanter (o herald).
- capitost (o cap).
- amo (o dirigent, o patró).
- ciències militars gastador.
- chef de gare cap d’estació.
- chef de produit cap (o responsable) de producte.
- chef d’orchestre director -a d’orquestra.
- de son (propre) chef per iniciativa pròpia (o per propi albir infr).
- en chef en cap. Rédacteur en chef, redactor en cap.
-
jouer au petit chef
familiarment
fer el milhomes (o donar-se importància, o fer el manaia).
- petit chef manaia.
- se débrouiller comme un chef tallar el bacallà [en un afer].
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç