circonscrire

Pronúncia: siʀkɔ̃skʀiʀ
    verb transitiu
  1. pròpiament matemàtiques circumscriure.
  2. figuradament delimitar, circumscriure, limitar. Circonscrire le pouvoir de qqn, circumscriure (o limitar) el poder d’algú.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç