clabauder

Pronúncia: klabode
    verb intransitiu
  1. bordar fora de la pista [d’un animal].
  2. infreqüent i literàriament baladrejar, cridar, protestar [sense cap motiu].
  3. figuradament i familiarment maldir, renegar.
  4. [sur, contre] figuradament malparlar de, criticar.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç