cloche

Pronúncia: klɔʃ
    femení
  1. campana. Cloches qui sonnent le glas, campanes que toquen a morts.
  2. figuradament campana. Cloche à fromage, campana per a formatge (o formatgera). Cloche à plongeur, campana de bus per a bussejar.
  3. física, tecnologia i agricultura campana. Cloche à oxygène, campana d’oxigen.
  4. [en apposition] acampanat -ada, en forma de campana. Chapeau cloche, barret acampanat. Jupe cloche, faldilla acampanada. Paletot cloche, abric acampanat.
  5. fleur en cloche botànica campana (o campaneta).
  6. la cloche la pobrissalla (o la pobretalla). Être de la cloche, ésser de la pobrissalla (o ésser un vagabund, o un pòtol).
  7. qui n’entend qu’une cloche n’entend qu’un son s’han de sentir totes les opinions.
  8. se taper la cloche familiarment atipar-se (o afartar-se) com un lladre.
  9. sonner les cloches à qqn familiarment estirar les orelles (o cridar l’alto) a algú [renyar-lo].
  10. adjectiu i femení
  11. despectivament [stupide] sabata m f, totxo -a, babau -a.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç