Pronúncia: klɔʃ
-
femení
- campana. Cloches qui sonnent le glas, campanes que toquen a morts.
- figuradament campana. Cloche à fromage, campana per a formatge (o formatgera). Cloche à plongeur, campana de bus per a bussejar.
- física, tecnologia i agricultura campana. Cloche à oxygène, campana d’oxigen.
- [en apposition] acampanat -ada, en forma de campana. Chapeau cloche, barret acampanat. Jupe cloche, faldilla acampanada. Paletot cloche, abric acampanat.
- fleur en cloche botànica campana (o campaneta).
- la cloche la pobrissalla (o la pobretalla). Être de la cloche, ésser de la pobrissalla (o ésser un vagabund, o un pòtol).
- qui n’entend qu’une cloche n’entend qu’un son s’han de sentir totes les opinions.
- se taper la cloche familiarment atipar-se (o afartar-se) com un lladre.
- sonner les cloches à qqn familiarment estirar les orelles (o cridar l’alto) a algú [renyar-lo]. adjectiu i femení
- despectivament [stupide] sabata m f, totxo -a, babau -a.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç