concilier

Pronúncia: kɔ̃silje
    verb transitiu
  1. conciliar. Concilier les intérêts les plus divers, conciliar els interessos més diversos.
  2. verb pronominal
  3. conciliar-se. Se concilier l’amitié de qqn, conciliar-se l’amistat d’algú. Mon interprétation et la vôtre se concilient parfaitement, la meva interpretació es concilia perfectament amb la vostra.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç