Pronúncia: kɔnɛsɑ̃s
-
femení
- [le fait de connaître, en général] coneixement f, coneixença. La connaissance spéculative, el coneixement especulatiu. Les animaux n’ont pas de connaissance, les bèsties no tenen coneixement.
- [le fait d’avoir une information] coneixença, esment m.
- [personne connue] coneixença, conegut -uda. Ce n’est pas un ami, c’est une simple connaissance, no és pas un amic, només és una persona coneguda (o una coneixença, o un conegut). Elle a beaucoup de connaissances, té moltes coneixences (o coneix molta gent, o té molta coneguda).
- [conscience] coneixement m. Il a perdu connaissance, ha perdut el coneixement. Il resta sans connaissance, es va quedar sense coneixement.
- dret [compétence] coneixement [competència per a examinar una causa]. Le tribunal a connaissance de cette cause, el tribunal té coneixement (o coneix, o entén) d’aquesta causa.
- popularment romanço, amiga [amant].
- à ma connaissance pel que sé. A ma connaissance, il n’est pas venu, no ha vingut, pel que sé.
- avoir des connaissances tenir (moltes) coneixences (o tenir cultura, o estar preparat -ada).
- avoir (ou prendre) connaissance de tenir coneixença de (o tenir esment de infr, o haver esment de ant).
- de connaissance conegut -uda. Nous sommes entre gens de connaissance, som entre gent coneguda.
- donner connaissance de donar coneixença de (o fer conèixer, o donar a conèixer).
- faire connaissance avec qqn fer coneixença amb algú (o fer la coneixença d’algú, o conèixer algú).
-
faire la connaissance de
[une personne]
fer la coneixença de.
• figuradament [un endroit, etc] conèixer (o entrar en coneixement de). Aujourd’hui nous avons fait connaissance de la ville, avui hem conegut la ciutat. - perdre connaissance perdre el coneixement (o els sentits) [desmaiar-se].
- reprendre connaissance cobrar (o recobrar, o recuperar) el coneixement (o els sentits), o tornar en si.
- sans connaissance sense coneixement (o sense sentits, o estabornit -ida). Elle est tombée (est restée) sans connaissance, va caure (o va quedar) sense coneixement.
- théorie de la connaissance filosofia teoria del coneixement.
- une vieille connaissance una vella (o una antiga) coneixença.
- venir à la connaissance de qqch assabentar-se (o esdevenir sabedor -a) d’alguna cosa. plural
- [ce qui est connu] coneixences, coneixements m. Les connaissances acquises, les coneixences adquirides. Il n’a que de sommaires connaissances en linguistique, només té coneixences molt sumàries de lingüística.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç