Pronúncia: dəɔʀ
-
adverbi
- (a) fora. Aller dehors, anar a fora. Coucher dehors, dormir fora.
-
au (-) dehors
(a) fora.
L’eau se répandit au dehors, l’aigua es va escampar a fora .
• de fora. La pièce était très dure au dehors, la peça era molt dura de fora. - de dehors (ou par-dehors) de fora, per fora.
- en dehors cap enfora.
-
en dehors de
(a) fora de, al defora de.
• figuradament al marge de. Se tenir en dehors de la question, mantenir-se al marge de la qüestió. - mettre (ou jeter, ou ficher, ou flanquer, ou foutre) qqn dehors [congédier] fer (o fotre) fora. preposició
- antigament fora de. interjecció
- fora! masculí
- exterior. Le dehors d’une boîte, l’exterior d’una capsa.
- plural exterior sing, aparença f sing, aspecte sing.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç