Pronúncia: disipe
-
verb transitiu
- pròpiament i figuradament dissipar, esvair. Dissiper une crainte, son patrimoine, dissipar (o esvair) un temor, el patrimoni.
- figuradament [distraire] distreure, destorbar, torbar. verb pronominal
- dissipar-se, esvair-se.
-
figuradament [se distraire]
distreure’s.
• [s’agiter] esvalotar-se.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç