flamboyer

Pronúncia: flɑ̃bwaje
    verb intransitiu
  1. [jeter des flammes] flamarejar, flamerejar, flamejar.
  2. figuradament [scintiller, briller] flamejar, brillar, centellejar, espurnejar, guspirejar. L’épée flamboyait au soleil, l’espasa centellejava al sol.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç