Pronúncia: fɔʀtyn
-
femení
- pròpiament i figuradament [richesses, prospérité] fortuna. C’est une des plus grandes fortunes de la ville, és una de les fortunes més grans de la ciutat.
- fortuna, ventura, sort. Il a eu la fortune de naître dans une bonne famille, ha tingut la fortuna de néixer en una bona família.
- mitologia i religió (la deessa) Fortuna.
- marina, marítim fortuna, fortunal m.
- [voile] fortuna.
- à la fortune du pot figuradament [dîner, inviter qqn] sense compliments (o al que hi hagi per a menjar).
- bonne fortune bona fortuna (o bona sort).
- avoir (ou posséder) de la fortune tenir una fortuna (o ésser ric -a, o tenir diners, o ésser benestant, o tenir el ronyó cobert fam).
- bonnes fortunes aventures galants (o èxits en l’amor).
- chercher (ou tenter) fortune temptar fortuna lit (o provar sort).
- coûter une (ou des) fortune(s) familiarment costar una fortuna (o un dineral).
- de fortune provisional (o improvisat -ada, o per a anar tirant, o per al moment, o per a sortir del pas, o mal engiponat -ada). Employer des moyens de fortune, utilitzar mitjans improvisats.
-
faire fortune
fer fortuna.
• figuradament [être en vogue] fer fortuna (o tenir èxit). - fortune carrée marina, marítim fortuna quadrada.
- fortune de mer dret i marina, marítim fortuna de mar (o fortunal m, o temporal m).
- la fortune vient en dormant la fortuna ve quan no s’espera.
- mauvaise fortune mala fortuna (o desventura, o desgràcia, o infortuni, o malaventura, o mala sort). Il a eu la mauvaise fortune de se précipiter dans l’abîme, va tenir la mala fortuna de precipitar-se a l’abisme.
- revers (ou revirement) de fortune revés de fortuna.
- situation de fortune de qqn fortuna personal d’algú.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç