Pronúncia: fyʀœʀ
-
femení
- furor m/f. La fureur poétique, el furor poètic.
- [colère qui accompagne l’action violente] furor m/f, fúria, ràbia. Elle se battait avec fureur, es barallava amb fúria.
- [violence des éléments, d’une bataille] furor m/f, fúria. La fureur des flots, la fúria de les aigües. La fureur des combats, la fúria (el furor) dels combats.
- passió, furor m/f, apassionament m, arravatament m. La fureur du jeu, la passió (el furor) pel joc.
- à la fureur amb furor (o arravatadament). Il l’avait aimée à la fureur, l’havia estimada arravatadament.
-
entrer en fureur
entrar en furor (o enfurir-se, o enfuriar-se).
• enfurismar-se (o irritar-se). -
être en fureur
estar furiós -osa (o enfurit -ida, o enfuriat -iada).
• estar enfurismat -ada (o irritat -ada). - faire fureur fer furor. La nouvelle mode a fait fureur, la nova moda ha fet furor.
- fureur noire ràbia profunda (o intensa, o terrible), o furor terrible.
- fureur utérine antigament furor m uterí.
-
mettre en fureur
posar en fúria (o enfuriar, o enfurir).
• enfurismar (o irritar).
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç