Pronúncia: fyʀi
-
femení
- [femme en colère] fúria. Elle s’était jetée sur lui comme une furie, s’havia llançat sobre ell feta una fúria.
- [passion, ardeur] passió, furor m/f, apassionament m, arravatament m.
-
en furie
[éléments naturels]
enfuriat -ada (o embravit -ida, o furient lit, o desencadenat -ada, o encrespat -ada).
La mer en furie, la mar embravida (encrespada) .
• amb fúria. Le vent souffle en furie, el vent bufa amb fúria. - être en furie estar enfurismat -ada (o fet -a una fúria).
- mettre en furie enfurir (o enfuriar).
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç