habitué
| -ée

Pronúncia: abitɥe
    adjectiu
  1. acostumat -ada, habituat -ada, avesat -ada.
  2. être habitué à estar acostumat -ada a (o habituat -ada, o avesat -ada) a.
  3. masculí i femení
  4. client -a, parroquià -ana, assidu -ídua, habitual. Ce sont des habitués du café, són clients (són assidus) del cafè.
  5. [familier] assidu -ídua, habitual. Elle était une habituée de la maison, era una assídua (una habitual) de la casa (o venia sovint per casa).
  6. [personne qui pratique habituellement une activité] habitual. Il était un habitué de la tricherie au jeu, era un habitual de les trampes al joc.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç