habituer

Pronúncia: abitɥe
    verb transitiu
  1. acostumar, habituar, avesar. Habituer un animal au froid, acostumar un animal al fred.
  2. [éduquer, dresser] acostumar, habituar, avesar, educar, ensinistrar. J’ai habitué mon chat à venir manger dans la main, he acostumat (ensinistrat) el meu gat a menjar a la mà.
  3. verb pronominal
  4. habituar-se, acostumar-se, avesar-se.
  5. [s’exercer] habituar-se, acostumar-se, avesar-se, entrenar-se, ensinistrar-se. Elle s’habituait à parler en public, s’entrenava a parlar en públic.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç