Pronúncia: ezitɑ̃ -ɑ̃t
-
adjectiu
- [qui n’est pas déterminé] dubtós -osa, hesitant, indecís -isa, vacil·lant, titubant infr, titubejant infr. Un caractère hésitant, un caràcter indecís (vacil·lant). Une réponse hésitante, una resposta vacil·lant.
- [qui manque de fermeté] vacil·lant, tremolós -osa, titubant, titubejant. Une voix hésitante, una veu vacil·lant (tremolosa). Il marchait d’un pas hésitant, caminava amb (un) pas vacil·lant.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç