Pronúncia: inɔsɑ̃ -ɑ̃t
-
adjectiu
- innocent. L’accusé est innocent, l’acusat és innocent. Un plaisir innocent, un plaer innocent.
- figuradament [niais] babau -a, beneitó -ona, innocentó -ona.
- faire l’innocent figuradament fer l’innocent (o el beneitó).
- innocent comme l’enfant (ou l’agneau) qui vient de naître innocent com un infant (o com un xaiet).
- jeux innocents jocs innocents (o de societat). masculí i femení
- innocent. Condamner un innocent, condemnar un innocent.
- [avec la majuscule] història i cristianisme Innocenci.
- aux innocents les mains pleines qui no s’acontenta és perquè no vol.
- les (saints) Innocents història i cristianisme els (Sants) Innocents.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç