inonder

Pronúncia: inɔ̃de
    verb transitiu
  1. pròpiament i figuradament inundar, negar.
  2. figuradament [remplir, combler] inundar, omplir. Les gens inondaient les rues, la gent inundava els carrers .
    • [pénétrer] omplir, inundar. La joie inondait son cœur, la joia li omplia el cor.

© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç