Pronúncia: mɑ̃ke
-
adjectiu
- mancat -ada, faltat -ada.
- [raté] mancat -ada, fracassat -ada. Elle avait eu une expérience manquée, havia tingut una experiència mancada (fracassada). Une photo manquée, una fotografia que ha sortit malament.
- [qu’on a laissé échapper] mancat -ada, desaprofitat -ada. Une occasion manquée, una ocasió desaprofitada.
- [qui aurait pu réussir] mancat -ada, desaprofitat -ada, malaguanyat -ada. Henri est un chanteur manqué, l’Enric és un cantant desaprofitat.
- garçon manqué infreqüent i despectivament gallimarsot (o homenot, o cavallot). masculí
-
gastronomia
bescuit recobert de xocolata.
• moule à manqué motlle per a fer pastissos.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç