Pronúncia: ɔbliʒɑ̃s
-
femení
- amabilitat, gentilesa, obsequiositat, atenció, amatença. C’est un homme d’une extrême obligeance, és un home d’una gran amabilitat (d’una gentilesa extrema, d’una obsequiositat exquisida).
- avoir l’obligeance de [faire qqch] tenir l’amabilitat (o fer el favor) de. Ayez l’obligeance de fermer la porte, tingui l’amabilitat (faci’m el favor) de tancar la porta.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç