outré
| -ée

Pronúncia: utʀe
    adjectiu
  1. exagerat -ada, desmesurat -ada. Des éloges outrés, uns elogis exagerats (desmesurats).
  2. [indigné] indignat -ada. J’étais outrée de son ingratitude, estava indignada per la seva ingratitud.
  3. antigament radical, exagerat -ada.
  4. un dévot outré antigament i literàriament un beat exagerat (o un missaire, o una rata de sagristia desp, o un colltort fam, o un cagamisses vulg).



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç