parvenir

Pronúncia: paʀvəniʀ
    verb intransitiu
  1. pervenir, arribar.
  2. figuradament arribar, assolir tr. Elle était parvenue à un âge avancé, havia arribat a (havia assolit) una edat avançada.
  3. usat absolutament triomfar, enlairar-se pron.
  4. parvenir à figuradament aconseguir (o assolir). Il est parvenu à ses fins, ha aconseguit els seus fins.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç