plafonner

Pronúncia: plafɔne
    verb transitiu
  1. construcció sostrar, ensostrar.
  2. verb intransitiu
  3. volar a màxima altitud (a velocitat màxima, a tota velocitat).
  4. figuradament culminar, atènyer un màxim (un sostre).
  5. antigament estar pintat -ada.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç