Pronúncia: pɥe
-
verb intransitiu
- pudir, fer pudor. Ces souliers puent, aquestes sabates puden (fan pudor). Ça pue ici !, quina pudor que hi fa, aquí!
- puer des pieds familiarment fer pudor de peus. verb transitiu
- pudir a, fer pudor de. Il puait l’alcool, pudia a alcohol (feia pudor d’alcohol).
- figuradament fer pudor de.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç