rompu
| -ue

Pronúncia: ʀɔ̃py
    adjectiu
  1. trencat -ada, romput -uda.
  2. [supprimé] trencat -ada, romput -uda, anul·lat -ada. Fiançailles rompues, prometatge trencat (anul·lat).
  3. [interrompu] trencat -ada, romput -uda. Un style rompu, un estil trencat (romput).
  4. [fatigué] destrossat -ada, rebentat -ada, capolat -ada, camatrencat -ada.
  5. [très exercé] molt preparat -ada (expert -a), que hi té la mà trencada.
  6. heràldica romput -uda.
  7. parler à bâtons rompus figuradament parlar a batzegades (o sense solta).



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç