rugir

Pronúncia: ʀyʒiʀ
    verb intransitiu
  1. [le lion] rugir.
    1. [personne] rugir, bramar, cridar fort.
    2. [la tempête, le vent, etc] rugir, bramar, roncar.
  2. verb transitiu
  3. proferir.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç