Pronúncia: satisfɛʀ
-
verb transitiu
- satisfer. Satisfaire la curiosité de qqn, satisfer la curiositat d’algú. Satisfaire sa faim, satisfer la gana. verb transitiu indirecte
- [à] complir, satisfer. Satisfaire aux exigences, satisfer les demandes. Satisfaire à un engagement, complir un compromís. verb pronominal
- satisfer-se.
- se satisfaire de peu satisfer-se (o acontentar-se) amb poca cosa.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç