s’exclamer

Pronúncia: sɛksklame
    verb pronominal
  1. exclamar intr. Au feu, s’exclama-t-il, foc!, exclamà.
  2. exclamar-se. Elle s’exclama d’indignation, s’exclamà d’indignació.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç