Pronúncia: tuʀmɑ̃te
-
verb transitiu
- antigament turmentar, torturar.
- literàriament maltractar, martiritzar.
- [faire souffrir] turmentar. La nostalgie la tourmentait, l’enyorança la turmentava.
- [importuner, tracassar] turmentar, importunar, fer la guitza fam, emprenyar vulg. Les créanciers le tourmentaient, els creditors el turmentaven.
- [agiter, exciter] turmentar, trasbalsar. verb pronominal
- turmentar-se, anguniejar-se, neguitejar-se.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç