vêtir

Pronúncia: vetiʀ
    verb transitiu
  1. [qqn] vestir. Vêtir un enfant, vestir un infant.
  2. [mettre sur soi] vestir-se pron de, posar-se pron, dur, vestir, revestir lit. Les hommes devaient vêtir un frac, els homes havien de dur un frac.
  3. verb pronominal
  4. vestir-se. Elle s’était vêtue pour l’occasion, s’havia vestit per a l’ocasió.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç