vil
| -e

Pronúncia: vil
    adjectiu
  1. pròpiament i figuradament vil. Un vil criminel, un vil criminal. Une action vile, una acció vil.
  2. [méprisable, sans valeur] vil, roí -oïna. Un vil métier, un ofici vil.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç