xerraire

  1. Inclinat a parlar molt. → parlador.
    garoler o gàrola
    garlaire
    garrulador
    barbollaire
    garganter
    parauler o paroler
    rallador
    tenir més paraules que un breviari (Alc.)
    ésser un borinot, dit d'una persona que mai no calla.
    ésser un palatreca (xerraire informal)
    ésser una mallerenga (persona xerraire).
    Antònims: Callat. Taciturn. Eixut. Escàs de paraules.
  2. Inclinat a xerrar les coses d'altri.
    bocamoll o moll de boca
    bec moll
    fluix de llengua
    indiscret
    reportador o reporter Compareu: novatxer o portanoves
    delator
    espieta
    acuseta
    trompet o trompeta, persona que tot ho xerra.
    no saber tenir res al ventrell (o al pap)
    Antònims: Discret. Callat.



© Manuel Franquesa