bastiment

    nòm m
  1. Quinsevolh construccion d’ua cèrta granor, especiaument monumentau, destinada a abitacion o a d’auti usatges, coma ua casa, un palai, un teatre, un temple, etc.
  2. Estructura fixa ena paret a on s’encastre ua pòrta o ua hièstra.

    3. Català: 1. edifici; 2. bastiment


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.